25-26 SEPTEMBER 2024
25-26 SEPTEMBER 2024
De voedings- en ingrediëntenindustrie ontkomen niet aan een circulaire economie. De grondstoffencrisis maakt dit duidelijk. Jasper Bloemen van GLIMPS.bio deelt zijn visie. “Economische en maatschappelijke kosten van bedrijven worden getackeld.”
Circulaire ingrediënten zijn een belangrijke ontwikkeling omdat deze inspelen op duurzaamheid: minder impact op het milieu - door minder afval en minder gebruik van water en energie - en mogelijk lagere kostprijzen voor voedingsbedrijven. “De grondstofprijzen stijgen door het doorrekenen van alle kosten”, zegt Jasper Bloemen, bio-ingenieur en general manager bij GLIMPS.bio. Dat is een agentschap van biowetenschappelijke ingenieurs, ontwerpers en ondernemers, omringd door een netwerk van partners en experts in voeding.
Binnen en buiten de voedingsketen
Circulaire voedingsingrediënten zijn afkomstig van rest- of nevenstromen die ontstaan in de voedingsketen. Beide stromen omvormen tot nieuwe ingrediënten kan een belangrijke vermindering van CO2 emissies (naast waterverbruik), naast waterverbruik, betekenen, aangezien emissies tijdens landbouw vermeden worden. “De ingrediënten kunnen ook bijdragen aan innovatieve productontwikkeling, waardoor nieuwe markten kunnen ontstaan”, zegt Bloemen. Een beperkt aanbod in volume en soorten circulaire ingrediënten zijn momenteel een belangrijk knelpunt voor de ontwikkeling van de markt. “Ook is er nog geen certificering en duidelijke wetgeving voor circulaire ingrediënten. Vaak heerst de perceptie dat veevoeder de hoogst haalbare valorisatievorm is van reststromen.”
Voedselveiligheid en traceerbaarheid
Uiteraard moeten circulaire ingrediënten voldoen de Europese Verordening (EG) Nr. 178/2002, ofwel de General Food Law. Deze ligt aan de basis van alle specifieke voedingsnormen voor normen rond additieven, ingrediënten, normen voor contaminanten en etikettering, et cetera. Voorop staat een geïntegreerde aanpak ‘van boer tot bord’, waarbij elke sector en elke actor van de voedselketen betrokken is. Belangrijk zijn uiteraard de risicoanalyse en kwaliteitsborging van de circulaire ingrediënten. De kwalificatie van de term afval vraagt wel de nodige aandacht, merkt Bloemen op. “In de circulaire economie zal in vele gevallen immers gebruik gemaakt worden van stromen die nu nog als afval worden gezien of te laagwaardig worden gevaloriseerd.”
Wat wil de consument morgen écht op zijn bord? Met deze uitdagende vraag gaan food bedrijven telkens opnieuw aan de slag om producten te ontwikkelen die tegemoetkomen aan de wensen van de bewuste consument.
Eiwitverrijkte voedingsproducten geven convenience aan wie wil of wie best meer eiwit moet innemen. Doorgaans is het niet nodig om deze te consumeren.
“We krijgen steeds meer vragen van onze klanten over het uitsluiten van kruiscontaminatie bij het mengen en verpakken van droge ingrediënten voor de voedingsindustrie”, zegt Domien Sierens van Food Blending. “Hygiëne en kwaliteitsborging staan voorop.”
Maisonie lanceert tijdens de gastronomische vakbeurs Tavola, 17-19 maart, vier smaken desserts met extra eiwit. Twee zijn voedingskundig een bron van eiwit en twee zijn eiwitrijk, deelt Nathalie Van der Straeten alvast mee. Ook verklapt ze welke plantaardige eiwitten toe zijn gevoegd.